Szatan jest bytem anielskim, stworzonym przez Boga jako z natury
dobry, podobnie jak inni aniołowie. Aniołowie są duchami, ale nie
demonicznymi, są całkowicie oddani Bogu i wypełniają Jego wolę.
Niektórzy z nich są posłańcami do ludzi jak np. Anioł Gabriel , posłany
do Panny Maryi, Archanioł Rafał posłany by pomóc Tobiaszowi, niektórzy
posługują samemu Bogu, każdy człowiek ma Anioła Stróża. Aniołowie
pomagają ludziom, ale nie chcą zawładnąć nimi.
Tymczasem szatan i inne duchy demoniczne działają zupełnie inaczej. Szatan przez pychę, zazdrość, brak miłości i posłuszeństwa oraz bunt względem Boga, a więc na skutek upadku, został wygnany na zawsze z nieba wraz z innymi aniołami, które się do niego przyłączyły. Pragnie on, podobnie jak inne duchy demoniczne, zamieszkać w jakimś ciele ludzkim czy zwierzęcym i wziąć je w posiadanie.
Tymczasem szatan i inne duchy demoniczne działają zupełnie inaczej. Szatan przez pychę, zazdrość, brak miłości i posłuszeństwa oraz bunt względem Boga, a więc na skutek upadku, został wygnany na zawsze z nieba wraz z innymi aniołami, które się do niego przyłączyły. Pragnie on, podobnie jak inne duchy demoniczne, zamieszkać w jakimś ciele ludzkim czy zwierzęcym i wziąć je w posiadanie.
_________________
W
ostatnim okresie istnienie szatana jest nieraz kwestionowane przez
teologów i inne osoby. Uważają oni, że zło na świecie jest wyłącznie
wynikiem ludzkiego grzechu, a szatan jest jedynie uosobieniem ludzkiego
zła. Tymczasem są dowody na istnienie szatan jako istoty, potwierdzone
również przez psychologów. W swojej praktyce spotykają się oni ze złem,
którego przyczyn nie da się wytłumaczyć w sposób naukowy, a zło to
przybiera horrendalne formy. Są to przypadki zarówno dotyczące
poszczególnych ludzi, jak też całych systemów politycznych np. nazizmu.
Szatan deklaruje się jako bóg i pan ziemi. Jego celem jest niszczenie naśladowców Pana przez odwodzenie ich od Niego. Jest on kłamcą i ojcem kłamstwa, działa atakując nasze umysły ale również i ciało. Naśladowcy Jezusa muszą być bardzo czujni, gdyż w czasach ostatnich niektórzy odpadną od wiary, skłaniając się ku zwodniczym naukom demonów.
W Piśmie Świętym mamy różne przykłady atakowania ludzi przez złe duchy. Z zachowania demonów podczas wypędzania ich przez Jezusa z ciał ludzi opętanych wynika, że duchy demoniczne posiadają emocje, umieją mówić, posiadają wiedzę oraz potrafią wpływać na nasze zmysły i normalne fizyczne zdolności. Gdy duch nieczysty jest wyrzucony z człowieka, to będzie się starać do niego powrócić, jeśli nie uda im się związać z kimś innym.
Duchy nieczyste mogą niepokoić każdego, ale wiernym wyznawcom Jezusa nie są w stanie uczynić nic poza natrętnym utrudnianiem im życia.
Wiara w istnienie diabła i złych duchów była wyznawana już przez Żydów w czasach biblijnych, kiedy to wszelki kontakt z siłami demonicznymi był zabroniony i uznawany za bałwochwalstwo. Lud Boży miał obowiązek oddawać cześć wyłącznie jedynemu i prawdziwemu Bogu.
W Nowym Testamencie otrzymujemy jaśniejsze zrozumienie roli szatana w zamiarach Bożych. Posługa ziemska Jezusa ukazuje, że Bóg Człowiek przyszedł na świat, by wyzwolić nas z grzechów i sideł szatańskich, by ujawnić szatana i zniszczyć jego moc.
Jak wynika z Pisma Św., Jezus poprzez chrzest zjednoczył się z grzeszną ludzkością, następnie doszło do zwycięskiej konfrontacji Jego z szatanem, po czym pierwszym objawieniem mocy Jezusa było wyrzucenie złego ducha. Jezus w Ewangelii wielokrotnie wyrzucał złe duchy przynosząc danej osobie wolność i uzdrowienie.
Kościół katolicki w każdym wieku wierzył w istnienie demonów kierowanych przez mocny byt osobowy - szatana. Integralną częścią działalności Kościoła jest modlitwa o uzdrowienie i wyzwolenie od złych duchów. Papież Paweł VI podczas audiencji generalnej 15 XI 1972 r. stwierdził między innymi: "...Jedną z największych potrzeb współczesnego Kościoła jest obrona przeciw złu, które nazywamy diabłem... Zło to nie tylko brak czegoś, ale aktywna siła, żywy duchowy byt, który jest zdeprawowany i deprawuje innych... On jest złym, sprytnym uwodzicielem, który wie w jaki sposób może dotrzeć do nas przez nasze zmysły, wyobraźnię, przez utopijną logikę, czy też przez nieuporządkowane kontakty społeczne, czy przez naszą działalność...."
Chrześcijanie aby móc walczyć z szatanem i korzystać z mocy Bożej muszą wzrastać w swoim życiu duchowym, korzystać z sakramentów Kościoła, modlić się, czytać Pismo Święte. Każdy kto podąża za Jezusem ma moc niszczenia demonów w Imię Jezusa.
Szatan deklaruje się jako bóg i pan ziemi. Jego celem jest niszczenie naśladowców Pana przez odwodzenie ich od Niego. Jest on kłamcą i ojcem kłamstwa, działa atakując nasze umysły ale również i ciało. Naśladowcy Jezusa muszą być bardzo czujni, gdyż w czasach ostatnich niektórzy odpadną od wiary, skłaniając się ku zwodniczym naukom demonów.
W Piśmie Świętym mamy różne przykłady atakowania ludzi przez złe duchy. Z zachowania demonów podczas wypędzania ich przez Jezusa z ciał ludzi opętanych wynika, że duchy demoniczne posiadają emocje, umieją mówić, posiadają wiedzę oraz potrafią wpływać na nasze zmysły i normalne fizyczne zdolności. Gdy duch nieczysty jest wyrzucony z człowieka, to będzie się starać do niego powrócić, jeśli nie uda im się związać z kimś innym.
Duchy nieczyste mogą niepokoić każdego, ale wiernym wyznawcom Jezusa nie są w stanie uczynić nic poza natrętnym utrudnianiem im życia.
Wiara w istnienie diabła i złych duchów była wyznawana już przez Żydów w czasach biblijnych, kiedy to wszelki kontakt z siłami demonicznymi był zabroniony i uznawany za bałwochwalstwo. Lud Boży miał obowiązek oddawać cześć wyłącznie jedynemu i prawdziwemu Bogu.
W Nowym Testamencie otrzymujemy jaśniejsze zrozumienie roli szatana w zamiarach Bożych. Posługa ziemska Jezusa ukazuje, że Bóg Człowiek przyszedł na świat, by wyzwolić nas z grzechów i sideł szatańskich, by ujawnić szatana i zniszczyć jego moc.
Jak wynika z Pisma Św., Jezus poprzez chrzest zjednoczył się z grzeszną ludzkością, następnie doszło do zwycięskiej konfrontacji Jego z szatanem, po czym pierwszym objawieniem mocy Jezusa było wyrzucenie złego ducha. Jezus w Ewangelii wielokrotnie wyrzucał złe duchy przynosząc danej osobie wolność i uzdrowienie.
Kościół katolicki w każdym wieku wierzył w istnienie demonów kierowanych przez mocny byt osobowy - szatana. Integralną częścią działalności Kościoła jest modlitwa o uzdrowienie i wyzwolenie od złych duchów. Papież Paweł VI podczas audiencji generalnej 15 XI 1972 r. stwierdził między innymi: "...Jedną z największych potrzeb współczesnego Kościoła jest obrona przeciw złu, które nazywamy diabłem... Zło to nie tylko brak czegoś, ale aktywna siła, żywy duchowy byt, który jest zdeprawowany i deprawuje innych... On jest złym, sprytnym uwodzicielem, który wie w jaki sposób może dotrzeć do nas przez nasze zmysły, wyobraźnię, przez utopijną logikę, czy też przez nieuporządkowane kontakty społeczne, czy przez naszą działalność...."
Chrześcijanie aby móc walczyć z szatanem i korzystać z mocy Bożej muszą wzrastać w swoim życiu duchowym, korzystać z sakramentów Kościoła, modlić się, czytać Pismo Święte. Każdy kto podąża za Jezusem ma moc niszczenia demonów w Imię Jezusa.
Kilka wypowiedzi Sługi Bożego Jana Pawła II: "Walka z szatanem, tak
charakterystyczna dla Archanioła Michała, jest ciągle aktualna, gdyż
szatan ciągle żyje i działa wśród ludzi. Istniejące w świecie zło,
nieład, jaki widzimy w społeczeństwie, zagubienie człowieka, wewnętrzne
rozdarcie, którego jest on ofiarą, są nie tylko następstwem grzechu
pierworodnego, lecz także skutkiem deprawującego i mrocznego działania
szatana, który w sposób podstępny zagraża moralnej równowadze człowieka,
a którego św. Paweł nie waha sie nazwać "bogiem tego świata" (2Kor
4,4), gdyż jest on przebiegłym kusicielem, bowiem potrafi wpływać na
nasze postępowanie, aby uczynić je szkodliwym, choć pozornie zgodnym z
naszymi zamiarami. Dlatego Apostoł Narodów przestrzega chrześcijan przed
zasadzkami diabła i jego niezliczonymi pomocnikami, wzywając
mieszkańców Efezu: "Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać
wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i
ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom
świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach
niebieskich" (Ef 6,11-12) Jan Paweł II Monte sant'Angelo, Włochy 24 V
1987 "Kościół, doświadczony nauczyciel ludzkości i świętości, podsuwa
nam dawne i wciąż nowe narzędzia codziennej walki z podszeptami złego:
są nimi modlitwa, sakramenty, pokuta, uważne słuchanie słowa Bożego,
czujność i post." 17 II 2002 — Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański"
"W głębi serca każdego człowieka rozbrzmiewa głos Boga i podstępny głos
złego. Ten ostatni usiłuje zwieść człowieka, roztaczając przed nim
perspektywę fałszywych dóbr, aby oddalić go od prawdziwego dobra, które
polega właśnie na wypełnieniu woli Bożej. Jednak pokorna i ufna
modlitwa, umocniona przez post, pozwala przejść nawet najtrudniejsze
próby i daje odwagę potrzebną, by zło zwyciężać dobrem." 9 III 2003 —
Rozważanie przed modlitwą „Anioł Pański”